15.12.2017
Ukryte cierpienia Pana Jezusa Chrystusa.
Życie Pana
Jezusa było analizowane w ciągu 20 wie-
ków przez wielu ludzi. Zwracano szczególną uwagę na
jego cierpienia, ponieważ to one były przyczyną nasze-
go zbawienia.
Teologowie twierdzą, iż dla jego zaist-
nienia wystarczyłoby jedynie wyrażenie zgody przez
Drugą Osobę Boską przyjścia na ten świat w ludzkiej
postaci. Myśl ta jest bardzo logiczna, gdyż słowo Boga
jest niepodważalne. Pan Bóg jednak postanowił pogłę-
bić to działanie przez nieskończone uniżenie się.
Wydaje mi się, że bez tego bożego działania liczba po-
tępionych dusz byłaby znacznie większa.
Największe cierpienia znosił nasz Zbawiciel konając na
krzyżu. Śmierć ta zalicza się do szczególnie
okrutnych.
Trwała ona tylko trzy godziny, ponieważ wcześniej
bezwzględni Żydzi dopuścili się na nim wielu okrucień-
stw i tortur. Te wydarzenia zostały jednak pominięte
przez ewangelistów.
Są jednak
jeszcze cierpienia, które Pan Jezus znosił
od chwili Zwiastowania. Nie miały one tylko miejsca,
kiedy przebywał ze swoją matką, Najświętszą Maryją
Panną.
Tym bardzo przykrym odczuciem był widok demonów,
którzy przebywają na tym świecie w wielkiej liczbie.
Są one istotami, które kuszą ludzi do wszelkiego zła.
Obok, każdego z nas przebywa przynajmniej
jeden zły
duch, zajęty przez całe nasze życie,
skłanianiem nas do
złego. Dla zrównoważenia jego działania
Stwórca prze-
znaczył dla naszej obrony dobrego ducha,
którego
nazywamy Aniołem Stróżem. Naszych zmysłom
ten fragment rzeczywistości jest niedostępny.
Możemy jedynie przyjąć go naszą wiarą.
Żyli jednak na świecie święci którym Pan Bóg
ukazywał
ten obszar naszej egzystencji, niektórym nawet
ukazał
Piekło. Wszystkie ich opisy są bardzo zgodne w
tym,
że widok upadłych aniołów jest tak straszny, iż gdyby
nie moc boża to pomarliby oni z przerażenia.
Podczas życia, na tym padole łez i płaczu, Pan Jezus
cały czas patrzył na straszliwe kształty tych bestii
i odczuwał przeogromną nienawiść ziejącą od nich.
Bóg, który strącił wcześniej Lucyfera wraz z jego dwo-
rem do Piekła musiał teraz pośród nich przebywać.
Nie targało Panem Jezusem przerażenie, ani najmniej-
szy lęk ponieważ jest Bogiem nieskończenie potężnym.
Największe Jego cierpienia pochodziło zapewnie z wi-
doku ludzi, którzy poddając się działaniu demonów po-
tępiali swoje dusze. Obrazy takie nieustannie rozgry-
wały się przed Jego oczami.
W czasie Swojego ziemskiego życia uwolnił wielu z opę-
tania wyrzucając z nich złe duchy. Wielu jednak nie
sko-
rzystało z tej łaski i zostało potępionych.
Ewangelie
podają tylko trzy przykłady kuszenia Pana
Jezusa przez Szatana. W dwóch z nich dotykał się nawet
jego ciała , unosząc go na szczyt świątyni i na wysoką
górę. Święte ciało naszego Zbawiciela z wielkim bólem
musiało odczuć akt takiej profanacji.
Jedynym
miejscem, w którym nie doświadczał Pan
Jezus wstrętnego widoku diabłów było towarzystwo
Najświętszej Maryji Panny, ponieważ była ona bez
grzechu pierworodnego i szatani nie mieli do niej
żadnego przystępu.
Unikają oni także dusz świętych ludzi, ponieważ odczu-
wają wtedy duży niepokój. Nie było wówczas zbyt wie-
lu świętych w narodzie izraelskim, ponieważ nigdy by
nie ukrzyżowali Syna Boga.
Jezus Chrystus ukrył przed światem widzialnym i nie-
widzialnym swoją świętość bardzo głęboko, aby nie
ujawnić swojego bóstwa. Okazał je jedynie apostołom,
Piotrowi, Janowi i Jakubowi podczas przemiany na gó-
rze Tabor.
Dużą
pociechę dla Zbawiciela stanowili nasi anio-
łowie stróże, których widok łagodził jego cierpienia.
